دکتر فریبا یادگاری در گفت وگو با خبرنگار وبدای دانشگاه، افزود: تخصص گفتاردرمانی، با تمام طیف های سنی، جنسیتی، زبانی، فرهنگی و قومیت های کشور سروکار دارد. هر فردی که بخواهد با اطرافیان و افراد جامعه ارتباط برقرار کند، نیاز به داشتن ظرفیت ها و عملکردهای سالم در نظام ارتباطی، زبانی و گفتاری دارد. هرگونه خطا که در این نظام ها رخ دهد، می تواند باعث آسیب های ارتباطی شود که هم خودش و هم دیگران را به صورت منفی تحت تأثیر قرار می دهد.
این استاد و محقق حوزه گفتار و زبان، تاکید کرد که سلامت دستگاه گفتاری شامل دستگاه تنفسی، حنجره، اندام های تولید و تشدید گفتار، داشتن توانمندی ها و ظرفیت های زبان بیانی و درکی، داشتن سیستم شنوایی که سالم باشد یا با ابزارها و روش های مربوطه توانمندسازی شده باشد، لازمۀ ایجاد ارتباط با سایر انسان ها از طریق زبان کلامی است.
دکتر یادگاری تصریح کرد: متخصصان رشتۀ گفتاردرمانی، دارای دانش و توانایی فنی لازم برای بهبود بخشیدن به مشکلات افرادی هستند که در حوزۀ ارتباط، زبان، گفتار و بلع آسیب دیده اند، لذا مردم می توانند در زمینه مشکلات ارتباطی مانند « تاخیر رشد گفتار، مشکلات ارتباطی اتیسم، لکنت، اشکالات تلفظ صداهای گفتاری، آسیب های زبانی ناشی از سکتۀ مغزی، و ... »، از گفتاردرمانگران کمک بگیرند.
وی در پایان این گفت وگو، روز ملی گفتاردرمانی را به جامعه گفتاردرمانی، اساتید، دانشجویان و همکاران خود تبریک گفت و افزود: این که یک روز به نام گفتاردرمانی تعیین شده و جشن گرفته می شود، نشان از این دارد که اهمیت این رشته، تأثیر آن در جامعه، نیاز آحاد جامعه به آن و لزوم اطلاع رسانی و آگاهی بخشی در زمینۀ آن زیاد است.
انتهای پیام/
تنظیم خبر: نعیمی پور
چاپ 
ارسال به دوست
